Rozproszona Zagłada – „słabe” upamiętnienia


W rozmowie skupimy się pytaniu, jak upamiętniać (lub nie) przestrzenie rozproszonego ludobójstwa, jak radzić sobie z ich „wieloaspektową nieoznaczonością” i doświadczeniem „przestrzennej nieadekwatności”, jakie wytwarzają. Na czym w istocie polega to rozproszenie i jakie narzędzia dziś mamy, by pamiętać i upamiętniać; czym jest samo upamiętnienie i co proponuje nam sztuka czy gesty artystyczne. Puntem wyjścia będzie opublikowany w „Widoku” nr 25 tekst Aleksandry Szczepan i Kingi Siewior zatytułowany „Nekrokartografia: topografie i topologie rozproszonej Zagłady” oraz niedawna wystawa „29. Ćwiczenia ceroplatyczne” Małgorzaty Mirgi-Tas.

Organizator/ka: Widok. Fundacja Kultury Wizualnej

Aleksandra Szczepan – literaturoznawczyni i historyczka filozofii, współzałożycielka i członkini Ośrodka Badań nad Kulturami Pamięci przy Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autorka książki „Realista Robbe-Grillet” (Kraków 2015) i wielu artykułów naukowych. Jej zainteresowania badawcze obejmują: teorie realizmu w literaturze i sztuce, reprezentacje Zagłady w polskiej literaturze, performatywne praktyki pamięci, świadectwa wideo i historię mówioną. Obecnie zajmuje się przestrzennymi formami świadczenia o Zagładzie.
Joanna Warsza – kuratorka projektów wizualnych i performatywnych, zajmuje się problematyką sfery publicznej, zagadnieniami społecznymi i politycznymi, a także ekspresjami pamięci zbiorowej. Wykładowczyni i dyrektorka programu https://curatorlab.se/ na Uniwersytecie Artytycznym Konstfack w Sztokholmie. Była m.in. odpowiedzialna za program publiczny Manifesta 10 w Sankt Petersburgu, kuratorką Pawilonu Gruzińskiego na 55. Biennale w Wenecji, współkuratorką 7 Biennale w Berlinie (Forget Fear), dyrektorką artystyczną Public Art Munich 2018.
Wojciech Szymański – adiunkt w Katedrze Historii Sztuki Nowoczesnej Uniwersytetu Warszawskiego. W Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego realizował staż podoktorski NCN pt. „Obrazy (z) Wielkiej Wojny. Sposoby reprezentacji Wielkiej Wojny 1914- 1918 w sztuce w Polsce”. Stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2016), laureat stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców (2017). Krytyk sztuki, członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA i Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Od 2019 roku pełni funkcję redaktora naczelnego rocznika „Ikonotheka”. Kurator m.in. wystawy wystawa 29. Ćwiczenia ceroplatyczne Małgorzaty Mirgi-Tas.

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego materiału wideo? Kliknij tutaj.

WARSZAWO MOJA WARSZAWO | festiwal o byciu razem

WARSZAWO MOJA WARSZAWO | festiwal o byciu razem

zobacz dokumentację edycji z roku 2024

Dowiedz się więcej