W maju jak w gaju.
W maju jak w raju.
W maju dzieciaki się zabijają.
6 maja minęły dwa lata od tragicznej śmierci transpłciowej i niebinarnej aktywistki Milo Mazurkiewicz. Milo skoczyło do Wisły z mostu łazienkowskiego w Warszawie. Zabiła je polska systemowa transfobia, o której Milo pisało wprost.
7 maja minęło sześć lat od tragicznej śmierci Dominika Szymańskiego. 14-latek popełnił samobójstwo, wieszając się na sznurówkach zawieszonych na framudze drzwi w swoim domu w Bieżuniu.
Dominik zostawił list pożegnalny i kartkę, z jednej strony był opis i rysunki – kim jest, jakie lubi filmy, jakich piłkarzy ceni, z drugiej lista osób pogrupowanych na „kolegów, przyjaciół, wrogów”. Dominik był wyśmiewany ze względu na wygląd m.in. fryzurę i ubiór, w tym z powodu noszenia spodni typu rurki. Nazywano go „pedziem” i „mięczakiem”. Szarpano, dręczono, poniżano. W liście pożegnalnym do matki przepraszał za swoją śmierć i przekonywał, że jest zerem. Po jego śmierci powstał fanpage „Dominik dobrze, że zdechł”, gdzie można było przeczytać na przykład: „Szkoda, bo nie ma kogo gnoić”; „Dominik hańbił Białą Rasę, nie mogę powiedzieć, że mi go żal”.
Orientacji seksualnej Dominika nie znamy, nie ma to znaczenia. W szkole był piętnowany, dlatego, że odstawał wyglądem od reszty, był postrzegany, jako osoba homoseksualna. Zabiła go systemowa, wpajana Polkom i Polakom od dziecka homofobia. Sącząca się z cynicznych wypowiedzi polityków, ambon, a także ignorujących edukację seksualną i równościową rodziców.
Koledzy Dominika (wymienieni z nazwiska w liście pożegnalnym) nie ponieśli kary – sąd sprawę umorzył. Prokuratura oskarżyła też jedną z nauczycielek. Kobieta – zdaniem śledczych – miała w obecności innych uczniów wielokrotnie naruszać nietykalność Dominika, poniżać go, znęcać się psychicznie, wyśmiewać. Nauczycielka nie przyznała się do winy. Została uniewinniona. Jest żoną burmistrza. Zmowa milczenia trwa.
W całej Unii Europejskiej żadne państwo nie traktuje gorzej osób LGBTQ niż Polska – to wyniku rankingu ILGA-Europe opublikowanego z okazji Międzynarodowego Dnia przeciwko Homo-, Bi-, Transfobii, ktory obchodziliśmy 17 maja. Polska drugi rok z rzędu zajęła ostatnie miejsce. Z wynikiem 13 na 100 możliwych do zdobycia punktów w skali równouprawnienia, jesteśmy coraz bliżej niedemokratycznych krajów, w których nie tylko prawa mniejszości nie są respektowane, ale społeczność LGBT jest prześladowana. W całej Europie, na 49 badanych państw, gorzej niż Polska wypadają tylko Białoruś, Monako, Rosja, Armenia, Turcja i Azerbejdżan.
*
Jeżeli potrzebujesz pomocy,
tu możesz otrzymać bezpłatne wsparcie:
Telefon Zaufania Lambda Warszawa: 22 6285222 (dostępny od poniedziałku do piątku w godzinach 18:00 – 21:00)
Całodobowy telefon zaufania dla dzieci i młodzieży fundacji Dajemy Dzieciom Siłę: 116 111
Całodobowy telefon zaufania “Niebieska Linia” dla osób doświadczających przemocy: 800 12 00 02
Młodzieżowy telefon zaufania dla dzieci i młodzieży Grupa Ponton:
22 635 93 92 (dostępny w każdy piątek między 16:00 a 20:00)
Bezpłatne konsultacje psychologiczne KPH:
zgłoszenia na adres: [email protected]
Mailowe wsparcie psychologiczne:
[email protected]
Zdalne konsultacje psychologiczne Krakowskiego Centrum Równości:
zgłoszenia mailowe na adres: [email protected]
