Wzbudzanie w widzach emocji śmiechu czy strachu jest wpisane w historię wystawiania na widok publiczny ciał takich, jak nasze. My zaś pragniemy, korzystając ze swojego doświadczenia performerskiego, dokonać historycznego gestu. Wykorzystując formę performance, opowiemy o podmiotowej pozycji osób o niepełnosprawnych ciałach. Z dumą, czy smutkiem, odniesiemy się do otaczającej nas kultury, wskażemy jej niedociągnięcia i odzyskamy związane z naszymi ciałami tropy
Czy możliwe jest wyrażenie smutku wbrew dominującym ideologiom bodypositive i inspiration porn? Jak zbudować dumę z tego, co jest przyjęte społecznie jako obraz porażki? Oraz – jak umiejętnie „okaleczyć” popularne klisze kulturowe, które ustawiają optykę społeczną na wszelką inność?
CZĘŚĆ 1 – 18 października na Jasnej10 w Świetlice Krytyki Politycznej
CZĘŚĆ 2 – 31 października w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
WIĘCEJ INFORMACJI WKRÓTCE
Osoby twórcze i performerskie (oraz osoby współtwórcze):
Nadia Markiewicz (kostium: Wisła Nicieja);
Babcia (kostium: Ewa Zonik, VJ: Kostek Kostewicz);
Agata Wąsik (muzyka: Marcel Pieczonka, charakteryzacja: Aleksandra Adamska);
Daniel Kotowski;
Filip Pawlak
Kuratorzy, wsparcie reżyserskie: Łukasz Ronduda, Filip Pawlak
Dramaturg: Szymon Adamczak
Reżyser światła: Sebastian Klim
Współtwórcy modułu filmowego:
Zdjęcia: Ignacy Ciszewski
Operator dźwięku: Jan Moszumański
Producent: Madants Film
Kierowniczka produkcji: Emilia Jasińska
Wsparcie merytoryczne: dr Ewelina Godlewska-Byliniak
Producenci: Fundacja Inqubator Teatralny, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
Partnerzy: Krytyka Polityczna, Teatr Dramatyczny w Warszawie
Organizator/ka: Krytyka Polityczna