Drogie Twórczynie, Drodzy Twórcy,
Szanowni Artyści, Szanowne Artystki,
Spośród nadesłanym przez Was zgłoszeń mogliśmy wybrać tylko trzy, co stanowiło duże wyzwanie. Wynikało to z bardzo wysokiego poziomu Waszych propozycji. Każda i każdy z nas – członków i członkiń Komisji – mógłby ułożyć trochę inną listę Laureatek i Laureatów. Oznacza to, że poza nagrodzoną trójką znajdują się liczne projekty ważne, ciekawe, zasługujące na uznanie. Za to Wam dziękujemy i tego Wam gratulujemy.
Mamy wrażenie, że wyłonione w drodze długich godzin obrad projekty dość dobrze ilustrują różnorodne kierunki i obszary, jakich dotykały Wasze wnioski. Jednak pomimo wyraźniej różnorodności Waszych zgłoszeń, dało się w nich dostrzec też pewien wspólny mianownik. Jest nim jest Wasza wrażliwość. Wasza umiejętność fascynującego opowiadania o rzeczach ważnych. Także za to dziękujemy i także tego gratulujemy.
Z wyrazami uznania,
Ola Knychalska (Kem), Iwo Maciak (Krytyka Polityczna), Agnieszka Różyńska (Strefa WolnoSłowa), Dorota Sosnowska (Widok), Kasia Świętochowska (Fundacja Automatophone), Elżbieta Zasińska (Krytyka Polityczna), Wojtek Zrałek-Kossakowski (Krytyka Polityczna)
LAUREATKI i LAUREACI
tytuł: Infrastruktury Oporu
grupa: Nerdka
debiut
opis i uzasadnienie:
Stworzenie interaktywnej mapy – archiwum dokumentującego narzędzia oraz metody wspierające samoorganizację w dobie kryzysu humanitarnego związanego z rosyjską agresją na Ukrainę. Projekt niesłychanie mądrze łączący dwie perspektywy czasowe – tę doraźną i tę szerszą, inteligentnie uciekający przed pułapką łatwej dezaktualizacji wynikającej z trudnej do przewidzenia przyszłości. Propozycja grupy Nerdka jest też w intrygujący sposób interdyscyplinarna – łączy wyraźnie przemyślane i teoretycznie dopracowane elementy technologiczne z wymiarem artystycznym. W ważnej sprawie.
tytuł: Zachęta bis
grupa: przybyszki
opis i uzasadnienie: Pomysł uderzająco trafny. Ujmujący jednocześnie swoją prostotą jak i dopracowaniem. Grupa „przybyszki” stawia sobie za cel stworzenie instytucji-sobowtóra Zachęty. Osoby związane z różnymi dziedzinami sztuki chcą wypracować alternatywę, zapewnić przetrwanie i kontynuację misji jednej z najważniejszych polskich instytucji kultury, która w tej chwili zdaje się od swojej misji „popularyzacji sztuki współczesnej jako istotnego elementu życia kulturalnego i społecznego” odchodzić. Warto zaznaczyć, że propozycja grupy „przybyszki” jest w swojej istocie oporem wyraźnie twórczym – proponuje niezwykle oryginalne i nowatorskie formy tak artystyczne, jak i nawiązywania relacji między publicznością a artystkami i artystami.
tytuł: Pieprzę to
grupa: Dochodzę
opis i uzasadnienie:
Wyrafinowana gra z tradycją sztuki performance, współczesnego tańca a także awangardowej body art wchodząca w śmiałą relację z popkulturą i mainstreamowymi formami rozrywki. Odwołując się do rewolucyjnego potencjału cielesności i seksualności, grupa proponuje odbiorczyniom_com utwór wizualny oparty na eksplorowaniu ciała – a także konstelacji ciał jako źródła nienormatywnej przyjemności, ale także estetyki i poetyki. Odwołuje się przy tym do niewypowiedzianego czy też niewyeksponowanego jeszcze rozumienia wspólnoty jako intensywnego, nieoceniającego, troskliwego i celebrującego siebie nawzajem współbycia. Utwór „Pieprzę to” ma szansę zaistnieć jako ważna społecznie i artystycznie wypowiedź zdejmująca tabu z relacji seksualnych, bliskości i intymności. Jednocześnie zaprezentowana we wniosku dbałość o proces produkcji utworu i komfort osób performerskich każe widzieć w projekcie szansę na ustanowienie nowych i bardzo potrzebnych standardów w artystycznej pracy z ciałem, nagością i intymnością.