Jan Domicz, "Film do śledzenia przesyłki

mikrozamówienie #22 | 23 października 2020

Jan Domicz – artysta wizualny. Twórca wideo, obiektów i instalacji. Domicz w swoich pracach korzysta z narracyjnego potencjału przestrzeni, oraz jej społeczno-politycznych implikacji. Tworzy systemy na styku przestrzeni prywatnej i wspólnej. Systemy te zamiast rozwiązywać problemy, stwarzają je. Problemy tworzą narrację. Narracja nadaje sens przestrzeni. Jego prace prezentowane były m. in. w Museum für Moderne Kunst we Frankfurcie nad Menem, SALTS w Bazylei, CSW Zamek Ujazdowski, Significant Other w Wiedniu i Karlin Studios w Pradze. Do ostatnich projektów artysty należy wystawa „Proposals for a show” w warszawskiej Galerii Wschód, z którą Domicz współpracuje. Od 2017 roku prowadzi kwazi-kuratorski projekt „Office for Narrated Spaces”. Jest absolwentem Staedelschule we Frankfurcie nad Menem i Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Mieszka i pracuje w Warszawie. Strona: http://jandomicz.com/

Praca powstała jako część cyklu „mikrozamówienia” realizowanego przez Jasną 10: Warszawską Świetlicę Krytyki Politycznej w ramach programu „Centrum Jasna” finansowanego ze środków Miasta Stołecznego Warszawy.

Kurator: Wojtek Zrałek-Kossakowski

Mieszkanie. Bohater czeka na zamówioną przesyłkę. Widok za oknem. Przed wejściem do bloku widzi kolejkę kurierów czekających w dwumetrowych odstępach. Żaden z nich nie jest jest ubrany w kurtkę z logo firmy, przez którą bohater zamówił paczkę. Zniecierpliwiony, sprawdza położenie produktu. Zakładka „śledzenie przesyłki”. Strona dostawcy nie działa.

Zamiast „aktualnego statusu zamówienia” na ekranie pojawia się obraz z kamer przyczepionych bezpośrednio do przesyłki. Z jej punktu widzenia. Przemierza ona magazyn wysokiego składowania. Porusza się jak człowiek, krok po kroku. Co tłumaczy opóźnienie w dostawie. Magazyn wysokiego składowania przeznaczony jest dla wózków poruszających się wzdłuż linii i kątów prostych. Jeśli nie liczyć inżynierów poprawiających błędy w systemie dystrybucji, człowiek nie ma tam dostępu. Wózki poruszają się po szynach i podnośnikach z prędkością przekraczającą 20km/h. Kody kreskowe wyznaczają punkt zatrzymania. Zestaw rolek zsuwa produkt na półkę. Inna nazwa magazynu wysokiego składowania to magazyn samonośny (self-supporting storage). Budynek złożony jest z szafek, które reprezentują jego funkcję – magazynowanie oraz konstrukcje – budynek pozbawiony jest ścian nośnych i słupów. Na szafkach opiera się dach i ściany zewnętrzne. Jednak jakiekolwiek punkty referencyjne są zbyt daleko, aby bohater mógł wywnioskować wielkość lub kierunek poruszania się przesyłki. Widzi, że program zbudowany jest tak, aby nie zauważał nakładów pracy będących jego podstawą.

Z powrotem mieszkanie. Wracamy do bohatera siedzącego przed komputerem. Narastające dźwięki natury. Bohater wychodzi na spacer.

RÓŻNORODNE MIASTO WARSZAWA NA WIELE JĘZYKÓW