ZAKOLE to projekt zakorzeniony na mokradle położonym nieopodal serca Warszawy. Zakole Wawerskie obejmuje zarówno malownicze, w większości niedostępne bagno, jak i rozległe łąki. Obszar ten zamieszkany jest przez różne istoty – bobry, ptaki, żaby, komary, olsy, trzciny i trawy, a także przez ludzi.
fot. Jakub SzafrańskiOrganizator/ka: Krytyka Polityczna
Naszym celem jest poznanie Zakola Wawerskiego wraz z jego mieszkańcami i bywalcami, a także rozpoznanie i zmapowanie jego różnych znaczeń. W ramach ZAKOLA poszukujemy sposobów opowiadania i doświadczania tego typu terenów oraz przybliżania perspektywy współtworzących je istot. Zależy nam na podkreśleniu wagi istnienia podobnych miejsc w miastach, przede wszystkim ze względów przyrodniczych i klimatycznych, zwracając przy tym uwagę na złożoność relacji i interesów powiązanych z nimi aktorów.
By lepiej poznać Zakole Wawerskie, wypracowywałyśmy różne metody obserwacyjne, ułatwiające zbliżenie się do zakolskiego ekosystemu. Organizowałyśmy kameralne spotkania, będące pretekstem do wymiany doświadczeń, informacji i refleksji na temat Zakola oraz podobnych mu miejsc. Były one także okazją do zastanowienia się nad naszymi możliwościami zrozumienia innych organizmów i tworzonej przez nie sieci zależności. Odpowiedzi na to pytanie szukałyśmy też podczas eksperymentalnych spacerów z grupą artystów i biolożek, ćwicząc uważność i empatię wobec bytów nieludzkich.
Działania w ramach ZAKOLA są okazją do wytwarzania i wymieniania się różnymi rodzajami wiedzy – zarówno historycznej i naukowej, jak i osobistej, ucieleśnionej i opartej na doświadczeniu zmysłowym. Zbieramy również informacje na temat postępowań administracyjnych wobec Zakola Wawerskiego oraz potencjalnych scenariuszy na przyszłość tego obszaru, wciąż zadając sobie pytanie, jak myśleć o prawie do miasta włączając w nie więcej-niż-ludzi.
21.05.2022 o godz. 10.00 – zbiórka przy kanale Nowa Ulga od strony Marsa przy Al. Wieniawy-Długoszewskiego Po roku wracamy na Zakole Wawerskie. Zaproście sąsiadów, znajomych i dzieci. Młodzież ma możliwość zaliczenia prac społecznych. Kto może niech weźmie taczki i wodery. Worki i rękawice będą. Po sprzątaniu zrobimy pikietę w obronie zachowania Zakola.
We współpracy z: PrzynieśWynieśPozamiataj
Mieszkasz w okolicy Zakola Wawerskiego? Znasz każdy jego zakamarek? A może nigdy nie słyszałeś o Zakolu lub zawsze chciałaś tam zajrzeć, lecz nie wiedziałaś, gdzie zacząć?
We współpracy z: Krytyka Polityczna
rozmawia: Paulina Januszewska zdjęcia: Jakub Szafranski przedruk z krytykapolityczna.pl
Improwizacja muzyczna nagrywana na żywo latem 2020 na Zakolu. Transmitowana później przez Radio Kapitał – warszawskie radio społecznościowe. Ambientowo-plemienne motywy kojące na dobry sen i relaks. Utwory śpiewane i grane na instrumentach handmade. Jest taka zasada, tworzymy dźwięki bez przerwy przez godzinę w intencji ukojenia w wyjątkowym miejscu.
Zakolski zbiór dobrych praktyk ma za zadanie pomóc w nakierowaniu uważnosci na rozmaite byty zamieszkujące ten teren, zasugerować ostrożny sposób poruszania się po nim oraz wspomóc odwiedzające osoby praktycznymi wskazówkami – nie tylko tymi dotyczącymi samej nawigacji czy odpowiedniego ekwipunku lecz również propozycjami drobnych ćwiczeń pomagających w dostrojeniu się do innych skal i pozwalających na powolne, spokojne i nieinwazyjne doświadczanie dzikiej przyrody.
Zuzanna Derlacz rozmawia z dr hab. Wiktorem Kotowskim, biologiem, profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, specjalistą w zakresie ekologii i ochrony mokradeł.
Performatywno-biologiczna opowieść o różnorodności, nie-oczywistości i płci. Wchodząc w zielony, zakolski gąszcz, pochylamy się nad płciową różnorodnością w życiu roślin. Rozmawiamy o tym jak o roślinnej płci mówimy my – ludzie: czy pojawia się w tekstach kultury i jak widzą ją biolodzy. Stawiamy pytania o płeć roślin, przyglądamy się budowie kwiatów i kwiatostanów, zastanawiamy po co roślinom płeć i w jaki sposób się wyraża, czy jest czymś stałym i niezmiennym? Z lupą i lusterkiem próbujemy przyjrzeć się […]
Opowieść o wielkoformatowej Camerze Obscurze, instalacji która przez pewien czas stała na Zakolu Wawerskim, pozwalając gościniom i gościom wprowadzić się w medytacyjny stan uważnej obserwacji poprzez wsłuchiwanie się w dźwięki otoczenia oraz wpatrywanie w powoli pojawiający się w ciemnym wnętrzu obraz.
O ucieleśnionym doświadczaniu świata, wyzwaniach w przyjmowaniu perspektyw pozaludzkich, bagiennych kolaboracjach międzygatunkowych oraz zmianie popularnej percepcji bagien rozmawiają Krysia Jędrzejewska-Szmek i Olga Roszkowska z Iwą Kołodziejską, botaniczką i antropolożką, tuż po jej wyjściu z Camery Obscury, ustawionej przez nas na Zakolu Wawerskim w lipcu 2020.
zobacz dokumentację edycji z roku 2024