PREMIERA: Gównodziennikarstwo. Dlaczego w polskich mediach pracuje się tak źle?

Jako młoda (choć to pojęcie względne) dziennikarka przywykłam z jednej strony do pater- i maternalizmu, a z drugiej do spoglądania na wszelkie próby krytyki środowiska z podejrzliwością podyktowaną właśnie moim wiekiem, doświadczeniem i przeciętną pozycją (jeśli przyjąć za wskaźniki rozpoznawalność, towarzyskie umocowania i zajmowane stanowisko redakcyjne) w branży, płcią itd. Bohaterki i bohaterowie tej książki również, ale są tym zmęczone i zmęczeni, więc z łatwością na ciągłe próby dyskredytacji swoich doświadczeń reagują – zwłaszcza w rozmowie ze mną – mało powściąganym gniewem. Mnie też ten gniew jest bliski. (fragment książki)

Słyszą, że są beztalenciami, pracują zbyt wolno albo generują za mało kliknięć. Ale i tak z jakiegoś powodu nie tracą posad i dostają kolejne zwykle gówniane teksty do napisania. Ktoś musi w końcu generować treści – oczywiście na umowie o dzieło, bo w mediach etat to rzadkość. Ten ktoś usłyszał też kiedyś, że jest dobry w swoim fachu albo, że ma wielki potencjał. Wierzy, bo przecież dostał robotę w redakcji poczytnego tygodnika albo telewizji i prostą instrukcję: przykładaj się i haruj, a wejdziesz kiedyś na sam szczyt. Mijają lata, a dziennikarze i dziennikarki wciąż tkwią na pierwszym piętrze –sfrustrowani, zajechani psychicznie, gardzący swoją pracą i wstydzący się niskich zarobków. Oto ich historie.

Ta książka jest wycieczką do źródeł populizmu. Bezlitośnie odsłania kulisy królestwa chciwej głupoty dzisiejszych wielkich mediów. Na szczęście, są jeszcze dziennikarki, które tak piszą jak Januszewska. Jest jeszcze nadzieja dla tego zawodu. Polecam! Paulina Młynarska

Paulina Januszewska – dziennikarka Krytyki Politycznej, w przeszłości związana m.in. z redakcją „Newsweeka”. Absolwentka rusycystyki i dokumentalistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Laureatka konkursu Dziennikarze dla klimatu, w którym otrzymała nagrodę specjalną w kategorii „Miasto innowacji” za artykuł „A po pandemii chodziliśmy na pączki. Amsterdam już wie, jak ugryźć kryzys”. Nominowana za reportaż „Już żadnej z nas nie zawstydzicie!” w konkursie im. Zygmunta Moszkowicza „Człowiek z pasją” skierowanym do młodych, utalentowanych dziennikarzy. Pisze o prawach kobiet, klimacie i nierównościach społecznych. Prowadzi ekofeministyczny podcast „Nie ma przyszłości bez równości”, w którym wraz z zapraszanymi gościniami udowadnia, że nie da się uratować planety, tkwiąc w patriarchacie.

Anna Kiedrzynek – dziennikarka, reporterka. Laureatka drugiej nagrody European Press Prize 2022 za materiał o kryzysie samobójczym wśród lekarzy weterynarii. Publikowała m.in. w Gazecie Wyborczej, Newsweeku, Tygodniku Powszechnym oraz miesięczniku Pismo. Laureatka Grand Prix oraz 1. nagrody za reportaż prasowy Festiwalu Wrażliwego w Gdyni. Zdobywczyni wielu stypendiów dziennikarskich, w tym stypendium dziennikarskiego im. Mileny Jesenskiej przyznawanego przez Instytut Nauk o Człowieku w Wiedniu. W 2021 roku nominowana do nagrody Grand Press w kategorii reportaż prasowy/internetowy. Członkini jury preselekcyjnego European Press Prize. Autorka książki “Choroba idzie ze mną. O psychiatrii poza szpitalem”.

Więcej o książce tutaj