MICHAŁ BORCZUCH

godz. 19

duża sala
Materiały do niezrealizowanego filmu „Dzieci w jaskini” . Film miał przenosić w realia Szamocina akcje ratunkową z wypadku w jaskini Tham Luang w Tajlandii. Tutaj głównymi bohaterami miały być dzieciaki z domu dziecka w Szamocinie. Kamera: Wojciech Sobolewski, muzyka: Bartosz Dziadosz. 2018, 8’45, 10’20 (pokaz zapętlony)

księgarnia
Nagranie ze szpitala Psychiatrycznego im. J. Babińskiego w Krakowie. Udział: Dominika Biernat, kamera: Michał Dobrucki. 2018, 8’40 (pokaz zapętlony)

skrzydło
Improwizacje, fragmenty i notatki do spektaklu „Przemiany” (Teatr Studio). Kamera: Wojciech Sobolewski, muzyka: Krzysztof Bagiński. 2021, 16’33 (pokaz zapętlony)

studio
„Jaskinia”, film zrealizowany na festiwal Pomada. Kamera: Michał Dobrucki, muzyka: Bartosz Dziadosz, występują: Dominika Biernat, Jacek Poniedziałek. 2017, 16’18 (pokaz zapętlony)

godz. 20

duża sala
„Warany z Komodo”
2018, 72’

Warany z Komodo to film oparty na dwóch równoległych historiach. Pierwsza koncentruje się na dokumentalnej obserwacji grupy autystycznych dorosłych mieszkających na Farmie Życia (centrum terapii pod Krakowem), druga to opowieść o młodych rodzicach, Agacie i Franku, którzy chcą złożyć swojego syna w ofierze. Mieszkańców Farmy poznajemy poprzez ich zwyczajne codzienne życie, pracę, jaką wykonują i codzienne zachowanie, podczas gdy w tym samym czasie teatralizowana historia Agaty i Franka prowadzi nas do biura prawniczki, gdzie zadajemy sobie pytanie, czym jest ofiara w świeckim świecie. Film podąża za tym zderzeniem intymnego portretu osób niepełnosprawnych z niestandardową ludzką fantazją, celowo nie szukając wyjścia z paradoksów, które się pojawiają.

Scenariusz, reżyseria: Michał Borczuch
Zdjęcia: Robert Mleczko
Montaż: Beata Walentowska
Dźwięk: Jan Moszumański, Adam Mart, Bartosz Idzi
Kostiumy: Dorota Nawrot
Scenariusz: Dorota Nawrot, Przemek Czepurko

Michał Borczuch – urodzony w Krakowie 1979. Reżyser teatralny i filmowy. W teatrze zaczął od adaptacji klasyki literatury, takich jak „Werter”, „Lulu”, „Leonce i Lena” czy „Faust”. Później, pracując z osobami autystycznymi, niewidomymi i dziećmi z domu dziecka, wprowadzał do teatru co raz bardziej dokumentalne przestrzenie. Eksperymentując i wychodząc poza przyzwyczajenia publiczności teatralnej. W ostatnich latach koncentruje się na budowaniu i opowiadaniu osobistych, historii, swoich i aktorów z którymi regularnie pracuje. Jak we spektaklach: „Wszystko o mojej matce” (2016), „Zew Cthulhu” (2017), „Żaby” (2018), czy „Kino moralnego niepokoju” (2019). Od czasu do czasu powraca do wielkich narracji, jak w „Apokalipsie” (2014) przywołującej postać Fallaci i Pasoliniego lub w „Mojej walce” (2017) swobodnej i osobistej adaptacji wielotomowej powieści Karl Ove Knausgaard. Ostatnie jego premiery to „Przemiany” (2021) z udziałem warszawskiej i bydgoskiej młodzieży oraz „Mieszkanie na Uranie” (2022) wg esejów Paula B. Preciado. Wielokrotnie nagradzany w Polsce. Laureat Pasportu Polityki w kategorii Teatr w 2018 roku. Pracuje także za granicą (Dusseldorf, Lubljana, Berlin, Monachium). „Warany z Komodo” to jego filmowy debiut.