Marcin Lenarczyk djLenar
Powoli – tryptyk


mikrozamówienie #35 | 29 stycznia 2021

Marcin Lenarczyk aka djLenar – kompozytor, reżyser dźwięku. Autor instalacji dźwiękowej będącej częścią projektu „Hotel Polonia. Budynków Życie po życiu”, zdobywcy głównej nagrody Złotego Lwa na 11. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji w 2008 roku. Jego koncert solo z piwnicy Klubokawiarni Chłodna 25 został nagrany przez Program II Polskiego Radia i wyemitowany w ramach Ars Acustica – corocznej fuzji radiostacji z całej Europy poświęconej sztuce dźwięku. Jest twórcą muzyki do przedstawień teatralnych: Berlin Alexanderplatz (reż. Natalia Korczakowska, Teatr Studio), Natan Mędrzec (reż. Natalia Korczakowska, Teatr Narodowy), Uwodziciel (reż. Katarzyna Warnke, Nowy Teatr), Auto da fé (reż. Paweł Miśkiewicz, Stary Teatr). W 2019 roku zrealizował zamówienie kompozytorskie od jednej z najważniejszych polskich orkiestr kameralnych – AUKSO. Koncert zatytuowany Greek Funeral został nagrany i wyemitowany przez Program II Polskiego Radia. Jako reżyser dźwięku zajmuje się całym procesem filmowej produkcji dźwięku. Od pracy nad sound designem już na poziomie scenariusza, po nagrania na planie i postprodukcję finalizowaną zgraniem kinowym. Otrzymał liczne nagrody na polskich i zagranicznych festiwalach, m.in. nagrodę za najlepszy dźwięk do filmu Interior Marka Lechkiego na FPFF w Gdyni 2019. Nominowany do Orłów 2016 za najlepszy dźwięk do filmu Córki Dancingu (reż. Agnieszka Smoczyńska). Realizował dźwięk i muzykę m.in. do takich filmów jak: Fuga (reż. Agnieszka Smoczyńska), Książę i dybuk (reż. Elwira Niewiera, Piotr Rosołowski) czy Wszystkie nieprzespane noce (reż. Michał Marczak).

Praca powstała jako część cyklu „mikrozamówienia” realizowanego przez Jasną 10: Warszawską Świetlicę Krytyki Politycznej w ramach programu „Centrum Jasna” finansowanego ze środków Miasta Stołecznego Warszawy.

Kurator: Wojtek Zrałek-Kossakowski

Czas przejściowy jest momentem napięcia. Jak zmieni się mój świat? Ile straciłem? Czy jestem bezpieczny? Będzie gorzej czy lepiej, niż miało być? Wydaje mi się, że znaczenie tej międzysfery zaczyna się po zaakceptowaniu istnienia tu i teraz. Jak w podróżach. Oddalamy się, jednocześnie zbliżając, jadąc nieruchomo, zatapiamy się w myślach.

W miejscach na mapie, których udało mi się doświadczyć, często nie ma wielkich idei czy niewykorzystanych szans odbijających się w szklanych domach. Czas jakby zwalnia, a ludzie pokornieją. Dostosowują się do sytuacji. Redukują marzenia i skupiają się na tym, co możliwe i co blisko.

Czas osadzony jednocześnie przed i po jest dla mnie trudną konfrontacją z rzeczywistością. Szukaniem tempa natury człowieczej. Chciałbym, żeby był momentem głębokiej, spokojnej refleksji nad tym, co było i czego potrzebuję. Jeśli będzie mi w ogóle dane coś zmienić.

POWOLI – TRYPTYK
jeśli masz słuchawki albo dobre głośniki – użyj ich

część pierwsza
metro

część druga
schody

część trzecia
tramwaj

WARSZAWO MOJA WARSZAWO | festiwal o byciu razem

WARSZAWO MOJA WARSZAWO | festiwal o byciu razem

zobacz dokumentację edycji z roku 2024

Dowiedz się więcej